Heel lang geleden, in de dertiger jaren, was de Kolleberg van de Graaf Cornet de Peissant.Net voor de oorlog van 1940 heeft hij dit gebied verkocht aan de heer Richard Allen uit Diest.
In 1965 verkavelde de heer Allen de Kolleberg tot meer dan 200 bouwkavels. Rondom het kerkhof op den 'Doalakker' ontstond alzo een 'nederzetting' en werd het domein dat jarenlang voor de Achelse jeugd verboden terrein was door de omheining en de kwade honden van de eigenaar , open gebied. Er werden wegen aangelegd en één hectare bos en groen werden openbaar domein voor eventuele nutsvoorzieningen . Maar er was ook een initiatief om een apart pleintje aan te leggen ter herinnering aan de heer Allen : het « Richard Allenplein ». Een 500 meter na de vroegere ingang aan het Catharinadal links van de aangelegde weg , was het pleintje door het gemeentebestuur voorzien « uit erkentelijkheid ».
Er werd een voetstuk in kunstarduin geplaatst en de bedoeling was om hierop een naambordje te plaatsen . Dit alles werd op de gemeenteraadszitting van 12 mei 1969 beslist.
Bij de inhuldiging werd de volgende spreekbeurt gehouden door een schepen.
"Geachte Heer Allen, geachte familie, beste mensen van onze gemeente.
Een van de schone kanten van deze nogal bewogen tijd, is het opnieuw en nadrukkelijk onderstrepen van de gemeenschapsgedachte. Vele mensen van deze tijd willen één zijn, zij willen groep vormen, zij willen medemenselijk zijn en elkaar helpen iets te verwezenlijken voor de gemeenschap.
En men wil dit doen met des te meer nadruk omdat heel wat mensen nog alleen voor zichzelf schijnen te leven en profiteren van de anderen.
Een ander uitzicht van deze tijd is het toenemen van de vrije tijd door groeiende mechanisatie en welvaart.
De kwestie van de vrije-tijdsbesteding komt dus aan de orde. Waar gaan de mensen blijven en wat gaan ze doen in hun vrije uren ? Zullen ze cultuur en menselijke verheffing opdoen of zullen ze het lage genot zoeken ?
Het toerisme, de natuurbescherming en de natuurexploratie brengen hier een menswaardige oplossing, vooral voor de gezinnen. Ieder land zoekt daarom momenteel naar vrije natuur en naar recreatiegebieden.
Met deze twee feiten voor ogen kunnen wij niet anders dan ons gelukkig achten omdat Achel op deze twee punten een belangrijke bijdrage leverde.
Er werd hier iets gedaan voor de gemeenschap en tegelijk voor de vrijetijdsbesteding.
En we staan juist hier om het initiatief, dat één van onze Achelse mensen, namelijk U mijnheer Allen, nam, te huldigen.
We weten allen dat de heer Richard Allen een sterke liefde heeft voor de natuur en tevens voor al het waardevolle dat de mensen in het verleden maakte.
Hij houdt van oude dingen.
Deze twee trekken brachten hem er toe een eigendom in Achel te kopen en dit prachtig stuk natuur ongerept te bewaren.
Op gebied van natuurschoon is Achel een topgemeente.
Tevens bracht hem dit tot het restaureren van een merkwaardig monument uit de middeleeuwen, de Tomp.
Hij gaf toelating deze torenburcht te bestuderen, er opgravingen te laten gebeuren en ze open te stellen voor het publiek, nadat de restauratie plaats had.
Het is duidelijk dat hier namens de Achelse Gemeenschap dank moet gezegd worden aan allen die hielpen aan die restauratie, aan de Commissie van Monumenten, aan de diensten van het rijk, de Provincie en de gemeente omwille van de verleende toelagen, doch op een bijzondere manier de eigenaar.
Deze Achelaar had immers zijn eigendom veil in het belang van het gemeentelijk toerisme en hij was tevens bereid een belangrijke geldelijke bijdrage te leveren, die vereist was opdat de andere toelagen zouden verleend worden.
Dat deze bijdrage het half miljoen overschrijdt, is zeker belangrijk genoeg om aan te stippen.
Verleden jaar werd het monument ingehuldigd door niemand minder dan de gekende ere-vice-rector van de Leuvense Universiteit Monseigneur de Raeymaker.
Zo is Achel de eer te beurt gevallen de eerste burchtrestauratie van Limburg klaar gekregen te hebben.
Zo kan Achel bogen op een toeristisch trefpunt van uitzonderlijke betekenis.
En zo heeft Achel voor de scholen een didactisch leermiddel dat ongetwijfeld ver en veel zal gebruikt worden.
We moeten daarom fier zijn, maar wij moeten ook dank zeggen.
En daarom zal deze plek, als gedenkenis van dit feit en als uiting van dank, zoals beloofd bij de inhuldiging van de Tomp , voor de toekomst het "RICHARD ALLENPLEIN" heten.
Ik dank u."
Later bleek dat er geen naam van nog levende personen aan straten of pleinen mocht gegeven
worden. Het naamplaatje werd dan ook na korte tijd verwijderd en is er nooit terug gekomen.
Het pleintje en zijn naam geraakten bij de Achelaren toch ingeburgerd. De KWB-Jerommekes hielden op de wegen van de verkaveling hun trimavond iedere donderdagavond
vanaf 1971 en gebruikten het pleintje op 1 mei 1973 om een gezinssportdag te houden .De jongensschool gebruikte het om allerlei balsporten en atletiekonderdelen te trainen.
Nu lijkt het nog nuttig als speelpleintje voor de omwonende kinderen want de Kolleberg is een klein dorpje geworden. !
Johan Scheeepers