Godweet hoeveel Kapetulisten hun echtgeno(o)t(e) hebben leren kennen in de aparte sfeer van het danspaleis dat iedere Achelse kermis pas volledig maakte . Een kermis zonder « De Meyleman » was geen echte kermis.
We weten niet of er een hierarchie bestond in het kermismilieu maar in onze jeugdjaren keken wij een beetje op naar de mensen van « De Meyleman ». Die naam klonk als een klok en het wagenpark en de schitterende attributen straalden een ongewone soort rijkdom uit. Of was het misschien het woordje « paleis » dat onze bijzondere belangstelling opriep. Naar de opbouw van de kermis gingen wij graag kijken maar naar de Kasteeldreef op het pleintje van Frans Bergs gingen wij zeker om de oprichting van het paleis niet te missen.
Naar de danstent tijdens de kermis gingen wij ook. Als tienjarige voelden wij ook al de bijzondere aantrekkingskracht van die omgeving met zijn spiegels en vele lichtjes in die donkere Kasteeldreef.
Een bezoek aan de binnenkant kon slechts bij de opbouw en dan nog als wij in het gezelschap waren van iemand die in het dorp woonde en iets meer durfde.
Neen,'s avonds mochten wij er niet in , alhoewel we in groep het toch ook durfden in de ' rontelum ' van de Meyleman te wandelen want wij wisten dat er wel ooit het een en ander te zien was...
Danstent Louis MeylemansIn « De Meyleman » was « kinderen niet toegelaten » , dat voelden wij wel aan.
Elk begrip heeft zijn geschiedenis. « Danspaleis Meyleman » was een begrip in Noord-Limburg en dus ook in Achel. En daarom dit artikel over de achtergrond van een stukje Achelse Kermis .
Danssalon Modern van Louis Meylemans
In 1906 begon Louis Meylemans uit Westerlo met een danstent, « Danssalon Meylemans » , die hij hoofdzakelijk zelf had gemaakt. Hij had immers de stiel geleerd van wagenmaker-timmerman. Het was toen nog een eenvoudige ronde tent zonder spiegels.
Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 is de tent echter afgebrand bij « De slag van de zilveren helmen » te Halen. Zij stond daar nog ingepakt op een koer. Louis heeft toen een nieuwe gemaakt. Met die danstent gingen ze de kermissen af. Drie vrachtwagens hadden ze nodig om van de ene plaats naar de andere te trekken met in totaal zo'n zeven wagens met tentmateriaal en woonwagens. Heel de familie ging mee op pad om te helpen. Na de oorlog werden dat vier vrachtwagens en negen wagens.
In 1923 werd de tent vervangen door de bekende, nog altijd bestaande spiegeltent . Een prachtige ronde tent,met spiegelende wanden met op het voorfront « Danssalon Modern Louis Meylemans, Westerlo ». In 1934 heeft men het voorfront van de tent vernieuwd.
Twee personen zaten aan « den entree » en zo'n drie man achter het buffet en al naargelang de drukte waren twee of drie garcons in de weer.
Oorspronkelijk zorgde enkel het orgel voor de muziek in de tent (hoofdzakelijk Gaudin-orgels). Het orgel dat van 1925-1927 in de tent speelde staat nog altijd in het orgelmuseum in Helmond. Vroeger moest men achter het orgel de « muziek » erin steken. Vanaf de jaren zestig kwamen er ook orkestjes spelen in de tent. Zo trad Will Tura meermaals op in die jaren.
De pastoors waren niet altijd even gelukkig met de komst van « De Meyleman ». Een preekte zelfs dat er « een duivelskot in het dorp was ». En een pas benoemd onderwijzer kreeg wel eens te horen dat « hij niet in « De Meyleman » thuishoorde »....
Tijdens de winterdagen ging « de Meyleman » op stal . Dan moest er natuurlijk het nodige onderhoud aan gedaan worden. Als vanzelfsprekend kwamen ook zoon Frans (Sooi) en dochter Anna Meylemans in het vak van hun vader terecht en gingen van jongsafaan mee met de tent op pad. Maar vader Louis bleef de patron :hij was letterlijk en figuurlijk niet uit de tent te slaan. In 1956 stond de tent op de kermis van de Quatre –Bras toen
het noodlot toesloeg : de vrouw van Frans Meylemans verongelukte door elektrocutatie aan de wasmachine.Frans bleef achter met twee kleine kinderen. Zijn zuster , Anna , die getrouwd was met Gust Leclair ontfermde zich over de kinderen van haar broer. Frans Meylemans overleed in 1958. Uiteindelijk werd de tent overgenomen door Anna Meylemans en haar zoon Jos Leclair.
Het was een hele optocht om « De Meyleman » van de ene naar de andere plaats te brengen. Het was een ronde tent met wit zeil. De dansvloer lag in het midden en daaromheen waren de zitplaatsen met de spiegelende zijwanden. En natuurrlijk de entree en het buffet. Onder het zeil hing de kroonluchter met de vele lampen,geschilderd in allerlei kleuren. De lampen alleen al gebruiken zo'n 75.000 Watt, zodat het te begrijpen is dat de Meyleman altijd draaide op eigen aggregaat.
De familie Daniëls
In 1962 kochten Marcel en Hubertine Gabriëls uit de Jaak Tassetstraat in Neerpelt « de Meyleman ». Marcel Gabriëls is de zoon van Staf de uitbater van de frituur op de hoek van de Heerstraat in Neerpelt in de jaren zestig. Marcel stond met zijn frituurwagen op de kermissen en kende zodoende het danspaleis Meylemans . Met hulp van familie en personeel begonnen ze de uitbating. De garcons werden meestal ingehuurd. Marcel stond liefst wat afzijdig van de kermis, dat was beter dan er middenin. Normaal speelde het orgel in de tent. Het moest trouwens tweemaal per jaar worden gestemd. Maar vaak werd voor de laatste kermisavond op dinsdag een orkestje of een zanger ingehuurd. Zo was Will Tura een vedette die regelmatig in de Meyleman optrad. In 1968 verhuisde de familie Gabriëls naar Achel-Statie. Naast de kermissen werd de tent af en toe verhuurd voor gouden bruiloften.
In 1971 dankte Marcel Gabriëls de oude trucks af en kocht een Mercedes-truck met daarbij vier andere opleggers. In totaal vier kamions die elk twee wagens voorttrokken. Marcel en Hubertine hebben tot in 1973 de kermissen afgedaan. De concurrentie van de « vaste danszalen » en de hoogoplopende personeelskosten
maakten overleven moeilijk. De kermis van Achel-Dorp in 1973 was de laatste kermis waar de Meyleman heeft gestaan. De danstent en de woonwagens werden opgeslagen bij hun huis in Achel-Statie. Sporadisch werd ze nog eens opgezet bij evenementen.
Marcel en Hubertine Gabriëls verkochten hun danstent aan iemand uit Dessel. De prachtige tent heeft nog staan pronken in Oud-Turnhout, Basel, Heidelberg, Frankfurt en in 1996 gedurende negen maanden op de Efteling in Kaatsheuvel. Ondertussen is ze weer in andere handen overgegaan .
Veel jonge mensen uit Achel hebben hun lief leren kennen in het danspaleis Meylemans.
Het was zeker in die gouden tijden het relatiebureau bij uitstek. Ondanks de onbeperkte mogelijkheden in het uitgaansleven van nu rijzen de commerciële relatiebureaus uit de grond als paddestoelen.
Was er nog maar « De Meyleman » waar jezelf je « relatie » kon uitkiezen. Je had het letterlijk en figuurlijk wat meer zelf in de hand.
Tekst : Harry Jaspers Budel
Bewerking : Johan Scheepers
Onderschriften foto's
1. Louis Meylemans en zijn vrouw Virginie Verheyden
2. Het danspaleis in 1934
3. Foto van rond 1920 : de eerste tent op weg naar Rotem.
De trucks met volle banden halen nauwelijks 35 km per uur.